بررسی سبکی رمان سال‌های ابری اثر علی اشرف درویشیان

ادبیات داستانی بخشی مهم از آثار ادبی است که در کشور ما تا کنون کمتر بررسی شده است. از میان این آثار، داستان‌هایی برجسته هست که رنگ و بوی  بومی‌و محلّی دارد. یکی از این آثار، رمان بلند سال‌های ابری اثر علی اشرف درویشیان است. در این مقاله جنبه‌های سبکی این اثر به لحاظ واژگان و سطح نحوی زبان  و هم­چنین سطح ادبی تحلیل شده است . مهم­ترین عناصرسبکی زبانی سال‌های ابری در سطح واژگان، استفاده از لغت­های بومی‌کرمان­شاهی، و در سطح نحوی ،کاربرد جمله‌های کوتاه و بسامد بالای فرایند مادّی افعال است. این ویژگی‌ها مبیّن توصیف دقیق حادثه‌ها در صحنه‌های داستان است. نویسنده از کنایات، ضرب المثل‌ها و تشبیهات زیبا، بویژه جان­دارپنداری، بیش از سایر عناصر خیال انگیز و ادبی بهره برده است.